Ole Torjusson Svanøe

Etter å ha møtt Hans Nielsen Hauge i 1801, selde han odelsgarden sin på Helling i Hallingdal og kjøpte i 1804 Svanøy-godset av Hauge. Der tok han familienamnet Svanøe, som slekta har kalla seg sidan. På Svanøy reiv Ole Torjusson fleire hus i tunet og bygde dei attåt hovudhuset slik at det danna ein samanhengande bygning kring eit indre tun. Her budde Ole Torjusson Svanøe og dei andre "venene" i eit stort kollektiv. Han fekk hansdelsborgarskap i Bergen, bygde sagbruk og skipsverft og hadde eigne fiskebåtar og jekter. Etter oppmoding frå Hans Nielsen Hauge bygde han saltkokeri ved Svanøybukta i 1809.
Ole Torjussen gjorde Svanøy til det sentrale knutepunktet for Hauge-rørsla på Vestlandet.

Kring 1817 sysla Ole Torjusson Svanøe med planar om å skipe ein skule for unge gutar som kunne verte lærarar kringom i bygdene. Han ville sjølv yte 1000 dalar i tilskot og fritt tilhald for skulen i hovudbygningen på garden. Men då mannen som skulle vert skulestyrar brått døydde, vart planane om ein ”lærarskule” på Svanøy lagd bort.

Ole Torjusson Svanøe var representant til det omframme Stortinget hausten 1814, og seinare stortingsrepresentant i 1821, 1824, 1827, 1836 og 1842, og vararepresentant 1818 og 1833. Tildelt borgardådsmedaljen. Far til Christopher Olsson Svanøe.

Svanøy hovudgard har vore eigd av slekta til Ole Torjusson i ubroten line sidan, men den store praktbygningen og tunet elles vart overdrege til Svanøy Stiftelse i 1972.